Historie

De geschiedenis van het kerkhof is nauw verbonden met die van de katholieke kerk in Naaldwijk. Tot 1970 werden alle Naaldwijkse katholieken aan de Dijkweg begraven. Nadat de katholieke eredienst vanaf het begin van de Tachtigjarige Oorlog meer dan 200 jaar verboden was, mocht in 1787 weer een parochie worden opgericht. Tot die tijd werd gebruik gemaakt van een schuilkerk aan de Zwartendijk. De eerste katholieke kerk kwam aan de Dijkweg te liggen. Deze kerk werd in 1870 vervangen door nieuwbouw. Deze intieme kerk was echter slechts een kort bestaan gegund. De toren was niet goed gefundeerd en dreigde los te scheuren van het schip van de kerk. Afbraak was noodzakelijk. In 1931 werd naar de nieuwe Adrianuskerk aan de Molenstraat verhuisd.

Tot dat jaar stond de katholieke kerk precies op de plek waar nu zich de voorhof van de begraafplaats met de Piëta van Albert Termote bevindt. Daarnaast lag de in 2009 gesloopte Pastorie De Harmonie. De robuuste witgepleisterde Pastorie vormde vele jaren de entree van het dorp. De grond voor de dodenakker werd in 1828 door de parochie aangekocht. Pastoor Jacobus Mazza van de Adrianusparochie zegende het kerkhof datzelfde jaar in. Twee jaar later wordt hij zelf op ‘zijn" kerkhof begraven. De steen van de uit Amsterdam afkomstige pastoor Mazza bevindt zich nog in originele toestand op het graf.

Priestergraven
De begraafplaats bevat nog een aantal andere beschermingswaardige graven zoals het priestergraf, waarin zes priesters hun laatste rustplaats hebben gevonden waaronder enkele bekende pastoors van Naaldwijk zoals negentiende-eeuwse pastoors Van Dinther en Saagsveld. In de twintigste eeuw kwamen daar Van Lijnschoten, Wierdels en Van den Bergh en de rector van het Martinusgesticht Jac. Vijverberg bij en boer Hofstede, die zijn boerderij en vermogen aan de kerk naliet. Na afbraak van de boerderij werden op zijn grond kerk en pastorie gebouwd. Tevens bevat de kerkhof een zustergraf. Hierin werden de zusters Dominicanessen van Neerbosch begraven, die in Naaldwijk werkzaam waren in het onderwijs aan de RK meisjesschool en de zorg in het Martinusgesticht aan de Dijkstraat.

Schoolhoofd
Zoon Gerard Kester uit de bekende slagersfamilie werd pater kruisheer. Hij is als missionaris in 1965 in Congo vermoord. ,,Het was een vrolijke opgewekte man’’, weet een oudere Naaldwijker zich nog te herinneren. ,,Ik zie zijn ronde blozende gezicht nog zo voor me’’. Een andere bekende Naaldwijker, die aan de Dijkweg ligt begraven, is schoolhoofd G. Biezeno. ,,Een man, die veel wist en gemakkelijk dingen kon uitleggen’’, zegt een oud leerling. ,,Hij maakte de selectie wie naar een kostschool ging. Twee van zijn zonen werden pater dominicaan. Een zoon verliet het seminarie vlak voor hij gekleed zou worden en werd later hoofdonderwijzer. Hij was getrouwd met onderwijzeres Nel van Giezen. Biezeno senior vervalste in de oorlog persoonsbewijzen en had op zolder 14 à 15 typmachines staan. De man was ontzettend precies. Hij zocht net zolang totdat hij de juiste letters had om documenten te vervalsen.’’

Op het kerkhof ligt eveneens architect Adriaan Dessing, die vele woningen in Naaldwijk tekende. Een bekend ontwerp van hem is slagerij Van Leeuwen in de Rembrandtstraat. Dessing had een bijbaan als organist in de Adrianuskerk. Een ander bekend fenomeen is Naaldwijk was de religieuze winkel van de familie Braun in de Molenstraat, waarvan Jacobus Braun aan de Dijkweg in Naaldwijk zijn laatste rustplaats vond. ,,Half Naaldwijk had een kerststal van Braun’’, zegt een Naaldwijker uit eigen herinnering. ,,Braun verkocht ook religieuze boeken en beelden. Het Kerkhof is een ensemble van het sociale leven van katholiek Naaldwijk in de twintigste eeuw. 

Bron:

Frank de Klerk

Gesneuvelden Tweede Wereldoorlog herbegraven

Eduard Michels: 

Eduard Michels (geboren 4 april 1919 te Amsterdam) was automonteur. Op 10 mei 1940 maakte hij als dienstplichtige deel uit van de 48e Compagnie Pantserafweergeschut. Michels was daar motorrijder. Hij ging op patrouille toen zijn commandant om vrijwilligers vroeg. Tijdens deze verkenning reed de sectie in het dorpje Heenweg onder ’s Gravenzande in een hinderlaag van Duitse parachutisten. Hierbij sneuvelde Michels. 

Johannes Bronswijk: 

Johannes Bronswijk (geboren 28 juni 1920 te Naaldwijk) was tuinarbeider. In oktober 1939 kwam hij als dienstplichtige bij het Regiment Jagers. Op 10 mei 1940 sneuvelde Bronswijk in de vroege ochtend, tijdens de felle gevechten met Duitse luchtlandingseenheden op het vliegveld Waalhaven bij Rotterdam.